Seni büyüten zaman, beni şaşırtıyor!
(Aslında bu kısımda "insan, biri söyleyene kadar kaç yaşında olduğunu bilmiyor." derler ya; daha küçücükken sevmeye başladığı bir çocuğun artık büyümüş olduğunu anladığı o ana kadar bilmiyormuş meğer. Mesela ben. Bilmiyordum. Hatta inanmazsın, zihnimde hâlâ seninle yaşıttım. Bu sabaha kadar! Bu sabah uyandım ve birdenbire... falan da diyebilirdim. Fakat kabul edelim, "şaşırtıyor" kadar havalı olmazdı. Evet, havalı! İnsanın taze sakalları ve hiçbir zaman güzelliğinden ödün vermeyen kıvırcık saçları olmayınca mecburen hava atmak için yeni şeyler icat ediyor kendisine bir yaştan sonra. Benim icadım da bu işte, kelimeler! Bazı anlamlara gelen kelimeler. Diyeceğim o ki çocuk; seni büyüten zaman, beni şaşırtıyor! Dahası, sözümün arkasındayım: Seni koruyan Allah'a inanmak öyle güzel ki! Bunu sen bilemezsin elbette. Bilse bilse amcan bilir, belki birazcık da ben.)
